Potrzebne:
małe lusterko lub duże lustro
Weź malucha na ręce i stań przed dużym lustrem. Wskazując na odbicie w lustrze zapytaj malca „a kto to jest?”. Po chwili stań obok lustra, tak by postacie z lustra zniknęły. Można to powtarzać tak długo, aż dziecku się znudzi.
Możesz też z malcem na rękach stanąć obok lustra i tylko na chwilę przechylać się tak, by było widoczne odbicie postaci w lustrze. W momencie, gdy odbicie jest widoczne w lustrze możemy mówić „a kuku!”.
Można też trzymać malca na rękach w taki sposób, by był przodem do świata, w ten sposób stanąć przed lustrem i pozwolić maluszkowi na dokładne oględziny własnego odbicia włącznie z palcowaniem po lustrze, by mogło „nawiązać kontakt” z własnym odbiciem.
Ta zabawa jest odpowiednia od około 6 miesiąca życia, ale młodsze niemowlęta uwielbiają bawić się malutkim lusterkiem, które może być elementem jakiejś zabawki odpowiedniej do zabawy w tym wieku, np. materiałowej książeczki z wszytymi elementami, w tym lusterkiem.
Oto kilka powodów, dla których warto bawić się z dzieckiem przed lustrem:
– taka zabawa pozwala na poznawanie własnej fizyczności przez dziecko i zrozumienie, że maluch stanowi odrębną jednostkę,
– maluch spoglądając na swoje odbicie uczy się skupiania i zwracania uwagi na szczegóły,
– maluch uczy się kontaktu z innymi, rozwija społeczne umiejętności,
– zabawa podsyca swoją ciekawość dziecka,
– dzieci uwielbiają zabawy przed lustrem,
– pokazywanie maluchowi własnego odbicia to również świetna zabawa dla rodziców.
Starsze dzieci też uwielbiają stroić miny do swojego odbicia i przeglądać się po przebraniu się w swoje lub rodziców ubrania.
Z czasem takie lustro może pomóc w nauce mówienia. Jest ono najważniejszym przedmiotem w gabinecie logopedy. Wszystkie ćwiczenia logopedyczne są wykonywane przed lustrem.
