Bez

Kwitnie wkoło tyle bzu!
„No, dziewczynki, chodźcie tu!
My będziemy zrywać sobie,
Wy szukacie szczęścia obie.”

„Mam pięć płatków!” „To się śmiej!”
„A ja siedem!” „To ja mniej!”
„Potrząśnijcie gałęziami!
Ach, co kwiecia ponad nami!”

„Jaki zapach, jaki cud!
Dość już, chłopcy! będzie w bród!
Dosyć! Drzewkiem już nie trzęście!
Czyż to wszystko nie jest – szczęście?”


Bronisława Ostrowska (1881-1928)